احترام در قرآن

منشأ احترام به هر چیزی را باید در نحوه ارتباط آن با خدا دانست. هر چیزی كه انتساب آن به خدا قوی تر و نزدیك تر باشد از احترام بیش تری برخوردار است.

رعایت احترام دیگران و بی احترامی به آنان آثار وضعی و تكلیفی و پاداش و كیفر خاصی دارد. خداوند برای این كه انسان ها احترام یك دیگر را نگه دارند افزون بر روش های تشویقی و بیان فواید و آثار آن می كوشد تا ازروش تهدید و تنبیه نیز بهره جوید از این روست كه اهانت كنندگان و تحقیركنندگان را به مجازاتی سخت در آخرت تهدید می كند تا به این روش هنجارهای اجتماعی را تقویت و تثبیت نماید.

قرآن می فرماید كه اصولاً احترام گذاشتن به دیگری، پیش از آن كه سودش به طرف مقابل برسد به خود فرد می رسد.

بی گمان كسی كه به دیگری احترام می گذارد شخصیت و شاكله وجودی خود را نشان می دهد كه از كمال سلامت برخوردار است و از سوی دیگر منفعت و سودش به خود فرد بازمی گردد و موجب می شود كه دیگران به سوی وی گرایش بیش تری پیدا كرده و در كارها و مشكلات دستگیرش شوند. (حج آیه 30)

برچسب‌ها: احترام , قرآن